«Կեռխաչը կամ «Արևախաչը՝ որպես հավիտենական կյանքի, վերածննդի խորհրդանիշ հայոց աշխարհի մշակույթի մեջ:
Հավերժության նշանը հնագույն ազգային խորհդանիշ է և հանդիպում է հայ իրականության մշակույթում բազմապիսի դրսևորումներով։
Այն դասակարգվում է՝ որպես սվաստիկա: «Սվաստիկա» բառը սանսկրիտ երկու արմատների բաղադրամաս է՝ सु, su, «լավ» և अस्ति, asti, «կյանք, գոյություն», այսինքն ՝ «բարեկեցություն» կամ «բարեկեցություն»:
Կեռխաչի խորհուրդը
Ըստ տարածված կարծիքների՝ կեռխաչի հիմք հանդիսացող հորիզոնական գիծը խորհրդանշում է Հայկական սվաստիկան ,-հավերժության և վերածննդի հայկական ավանդական խորհրդանիշներից է։ Սվաստիկան Հայաստանում լույսի անձնավորումն էր (ամենալայն աստվածաբանական իմաստով), որտեղից էլ առաջացել է նրա անվանումը՝ Արեւախաչ, այսինքն՝ «արեգակնային խաչ»։ «Սվաստիկա» բառը սանսկրիտ երկու արմատների բաղադրամաս է՝ सु, su, «լավ, լավ» և अस्ति, asti, «կյանք, գոյություն», այսինքն ՝ «բարեկեցություն» կամ «բարեկեցություն»: Սվաստիկայի այլ հայկական անուններն են ՝ «վարդան» (նախահայկական «պտտվող» -ից), «խալկա»: – Անիի Առյուծի դարպասը Արևախաչի հիմնական իմաստը աստվածային լույսն է, այստեղից էլ արևը, կյանքի շարժումը, բարգավաճումը, փառքը, հավերժությունը և հաջողությունը: Հին Հայաստանում «Արևախաչը» կիրառվել է զենքի, կենցաղային իրերի, գորգերի, հագուստի, ընտանեկան դրոշների և զինանշանների վրա, օգտագործվել եկեղեցիների ձևավորման մեջ (հեթանոսական «Արևախաչը, ինչպես հայկական շատ այլ ավանդույթներ, «ձուլվել» է քրիստոնեությանը) և տներ։ Հայաստանում այս նշանը եղել է արևի խորհրդանիշ, որից էլ առաջացել է նրա անվանումներից մեկը՝ արևախաչ, տառեր։ «Արևային խաչ» .ԱռևախԸստ տարածված կարծիքների՝ կեռխաչի հիմք հանդիսացող հորիզոնական գիծը խորհրդանշում է Հայկական սվաստիկան հավերժության և վերածննդի հայկական ավանդական խորհրդանիշներից է։ Սվաստիկան Հայաստանում լույսի անձնավորումն էր (ամենալայն աստվածաբանական իմաստով), որտեղից էլ առաջացել է նրա անվանումը՝ Արեւախաչ, այսինքն՝ «արեգակնային խաչ»։ «Սվաստիկա» բառը սանսկրիտ երկու արմատների բաղադրամաս է՝ सु, su, «լավ, լավ» և अस्ति, asti, «կյանք, գոյություն», այսինքն ՝ «բարեկեցություն» կամ «բարեկեցություն»: Սվաստիկայի այլ հայկական անուններն են ՝ «վարդան» (նախահայկական «պտտվող» -ից), «խալկա»: – Անիի Առյուծի դարպասը Արևախաչի հիմնական իմաստը աստվածային լույսն է, այստեղից էլ արևը, կյանքի շարժումը, բարգավաճումը, փառքը, հավերժությունը և հաջողությունը: Հին Հայաստանում «Արևախաչը» կիրառվել է զենքի, կենցաղային իրերի, գորգերի, հագուստի, ընտանեկան դրոշների և զինանշանների վրա, օգտագործվել եկեղեցիների ձևավորման մեջ (հեթանոսական «Արևախաչը, ինչպես հայկական շատ այլ ավանդույթներ, «ձուլվել» է քրիստոնեությանը) և տներ։ Հայաստանում այս նշանը եղել է արևի խորհրդանիշ, որից էլ առաջացել է նրա անվանումներից մեկը՝ արևախաչ, տառեր։ «Արևային խաչ» .Առևախաչը շատ հաճախ հանդիպում է Հայկական լեռնաշխարհի քարե քանդակներում: Ըստ որոշ հետազոտողների,. Հայերի համար սվաստիկան եղել է նաև զավթիչների դեմ պայքարի խորհրդանիշ, հայկական ժողովրդական «Սասունցի Դավիթ» էպոսում նշանը կոչվել է Խաչ հայրազմին, այսինքն՝ «զինվորական խաչ», «ռազմական խաչ»՝ լինելով խորհրդանիշ. հայերի պայքարը զավթիչների դեմ։ Շատ հաճախ Արևախաչը հանդիպում է Հայկական լեռնաշխարհի քարաքանդակներում։ Որոշ հետազոտողների կարծիքով՝ հայկական այբուբենի տառերը «Արևախաչի» ձևափոխված ձևն է՝ հայկական սվաստիկան։ տարածություն: Այս խորհրդանիշի ծագումը կապված է արիական ժամանակաշրջանի հետ, Քեռ խաչը, այսինքն՝ ծուռ խաչը, անձնավորում է ինչպես Երկրի, այնպես էլ Արեգակի և տիեզերքի հավերժական պտույտը։ Այս խորհրդանիշի ծագումը կապված է արիական ժամանակաշրջանի հետ, կոր խաչի պտույտը դեպի աջ խորհրդանշում է կյանք-մահ-կյանք, այսինքն՝ անսահմանություն, ինչպես նաև պտույտ դեպի ձախ՝ մահ-կյանք-մահ։Ամենավաղը։ Հայաստանում սվաստիկայի պատկերները թվագրվում են մարդկության մշակութային էվոլյուցիայի նեոլիթյան շրջանին (մոտավորապես… 7000-5000 տարի մ.թ.ա.):
«Крест» или «Крест» как символ вечной жизни, возрождения в культуре армянского мира..Слово «свастика» — составное из двух санскритских корней: सु, су, «добро, благо» и अस्ति, асти, «жизнь, существование», то есть «благосостояние» или «благополучие».. По-армянски это называется керхач.
Тайна Армянской свастикы
Армянская свастика — один из традиционных армянских символов вечности и возрождения. Свастика в Армении являлась олицетворением света (в наиболее широком теологическом понимании), от чего и произошло её название — Аревахач, то есть «солнечный крест».Слово «свастика» — составное из двух санскритских корней: सु, су, «добро, благо» и अस्ति, асти, «жизнь, существование», то есть «благосостояние» или «благополучие».Другие армянские названия свастики — «вардан» (от протоармянского «вращающийся»), «халке».Известно изображение свастики на главных вратах средневековой столицы Армении — Львиные врата Ани.Главным значением аревахача является божественный свет, а отсюда и солнце, движение жизни, благополучия, славы, вечности и удачи. Аревахач в Древней Армении наносился на оружие, предметы повседневного быта, ковры-карпеты, одежду, родовые знамена и гербы, использовался при оформлении церквей (языческий аревахач, как и многие другие армянские традиции, «влился» в христианство) и домов.В период солнцепоклонничества в Армении этот знак был символом солнца, от которого и произошло одно из его названий — аревахач, букв. «солнечный крест».Очень часто аревахач встречается в каменной резьбе Армянского нагорья. Согласно некоторым исследователям,. Для армян свастика была также символом борьбы с захватчиками.В армянском народном эпосе «Давид Сасунский» знак получил название Хач патеразмин, то есть «военный крест», «крест войны», будучи символом борьбы армян с захватчиками. Очень часто аревахач встречается в каменной резьбе Армянского нагорья.Согласно некоторым исследователям, буквы армянского алфавита являются модифицированной формой аревахача — армянской свастики.Аревахач олицетворяет вечное вращение как Земли, так и Солнца и космоса. Происхождение данного символа связывается с арийским периодом.Кер хач, то есть кривой крест, олицетворяет вечное вращение как Земли, так и Солнца и космоса. Происхождение данного символа связывается с арийским периодом.Вращение кривого креста в правую сторону символизирует жизнь-смерть-жизнь, то есть бескончность, как и вращение а в левую сторону — смерть-жизнь-смерть.Самые ранние изображения свастики в Армении относятся к неолиту периода человеческой культурной эволюции (приблизительно …. 7000-5000 лет до н.э.).
The “Cross” or “Cross” as a symbol of eternal life, rebirth in the culture of the Armenian world..The word “swastika” is a composite of two Sanskrit roots: सु, su, “good, good” and अस्ति, asti, “life, existence”, that is, “welfare” or “welfare.. It is called “kerkhach” in Armenian.
The mystery of the cross
The Armenian swastika is one of the traditional Armenian symbols of eternity and rebirth. The swastika in Armenia was the personification of light (in the broadest theological sense), from which its name came – Arevakhach, that is, “solar cross”. The word “swastika” is a composite of two Sanskrit roots: सु, su, “good, good” and अस्ति, asti, “life, existence”, that is, “welfare” or “welfare.” Other Armenian names for the swastika are “vardan” (from the proto-Armenian “rotating”), “khalka. – The Lion’s Gate of Ani. The main meaning of the arevakhach is the divine light, and hence the sun, the movement of life, prosperity, glory, eternity and good luck. Arevakhach in Ancient Armenia was applied to weapons, everyday objects, carpets, clothes, family banners and coats of arms, was used in the design of churches (the pagan Arevakhach, like many other Armenian traditions, “merged” into Christianity) and houses. in Armenia this sign was a symbol of the sun, from which one of its names originated – arevakhach, letters. “Solar cross”. Arevakhach is very often found in the stone carvings of the Armenian Highlands. According to some researchers ,. For Armenians, the swastika was also a symbol of the struggle against the invaders. In the Armenian folk epic “David of Sasun” the sign was called Khach paterazmin, that is, “military cross”, “war cross”, being a symbol of the struggle of Armenians against the invaders. Very often, Arevakhach is found in stone carvings of the Armenian Highlands. According to some researchers, the letters of the Armenian alphabet are a modified form of Arevakhach – the Armenian swastika. Arevakhach personifies the eternal rotation of both the Earth and the Sun and space. The origin of this symbol is associated with the Aryan period. Ker khach, that is, a crooked cross, personifies the eternal rotation of both the Earth and the Sun and space. The origin of this symbol is associated with the Aryan period. The rotation of the curved cross to the right symbolizes life-death-life, that is, infinity, as well as the rotation to the left, death-life-death. The earliest images of the swastika in Armenia date back to the Neolithic period of the human cultural evolution (approximately…. 7000-5000 years BC).
