Month: July 2023

Արցախ – Артцах – Artsakh

Արցախ – Артцах – Artsakh

Արցախ – Артцах – Artsakh

Ազատության արձան -статуя Свободы – Statue of Liberty

Բոլորը գիտեն, որ Միացյալ Նահանգների խորհրդանիշը՝ Ազատության արձանը, ստեղծվել է Ֆրանսիայում և նվիրաբերվել ԱՄՆ-ի կողմից, սակայն քչերին է հայտնի, որ այն պատրաստված է Ախթալայում արդյունահանվող պղնձից։ 1887 թվականին Ֆրանսիան ձեռք բերեց Ախթալայի գունավոր մետաղների հանքավայրը Հայաստանում, որը գտնվում է Լոռիում։ Այնուհետև հիմնադրվեց Compagnie Francaise Mines D’Akhtala բաժնետիրական ընկերությունը։ Մետաղը արդյունահանել են հիմնականում այս տարածաշրջանում ապրող հույներն ու հայերը։ Հումքը գրեթե ամբողջությամբ արտահանվել է Ֆրանսիա։ Այժմ հանքերը լքված են

Всем известно, что символ США – статуя Свободы, была создана во Франции и подарена США, однако мало кто знает, что была изготовлена из меди добытой в Ахтале. В 1887 году Франция приобрела в Армении Ахталинское месторождение цветных металлов, расположенное в Лори. Тогда было основано акционерное общество Compagnie Francaise Mines D’Akhtala. Металл добывался в основном проживающими в этом регионе греками и армянами. Сырьё практически полностью вывозилось во Францию. Сейчас шахты заброшены

Everyone knows that the symbol of the United States – the Statue of Liberty, was created in France and donated by the United States, but few people know that it was made from copper mined in Akhtala. In 1887, France acquired the Akhtala non-ferrous metal deposit in Armenia, located in Lori. Then the joint-stock company Compagnie Francaise Mines D’Akhtala was founded. The metal was mined mainly by the Greeks and Armenians living in this region. Raw materials were almost completely exported to France. Now the mines are abandoned

Արցախ-Арцах -Artsakh

1918 թվականի հուլիսի 22-ին գումարվեց արցախահայության առաջին համագումարը, որը Արցախը հռչակեց անկախ վարչաքաղաքական միավոր և կազմավորեց կառավարություն։
Երկու օր անց՝ 1918 թվականի հուլիսի 24-ին, ընդունվեց Կառավարության Հռչակագիրը, որտեղ ամրագրված էին նորաստեղծ պետական ​​իշխանության նպատակներն ու խնդիրները։ Հռչակագրում ընդգծվել է բարեկամական վերաբերմունքը այլ ժողովուրդների դեմոկրատական ​​ուժերի նկատմամբ և որպես Արցախի կառավարության գործունեության ելակետ հռչակվել ազգերի ինքնորոշման իրավունքը։ Բնակչությունը արտաքին սպառնալիքներից պաշտպանելու համար ստեղծվեցին ինքնապաշտպանական ուժեր։
Համագումարի օրակարգում ընդգրկված էին 8 հարցեր՝ միջկուսակցական բյուրոյի և կոմիսարների խորհրդի հաշվետվություններ, պարենային անվտանգություն, հարկեր, դատարաններ, արտաքին քաղաքականություն, Ղարաբաղի ճանաչում Արարատյան Հանրապետության անբաժանելի մաս, ինքնապաշտպանություն, ընտրություններ։ Համագումարի արձանագրություններն այրվել են 1920 թվականի մարտին Շուշիի հայերի ջարդերի ժամանակ։
Այնուամենայնիվ, հայտնի է, որ համագումարը Արցախ-Ղարաբաղը հռչակեց անկախ վարչաքաղաքական միավոր, ընտրեց 7 հոգուց բաղկացած ժողովրդական իշխանություն, որն իրականացնում է օրենսդիր և գործադիր գործառույթներ։ Ի դեպ, սա հազվագյուտ նախադեպ է համաշխարհային պատմության մեջ, երբ 2 տարի կոնգրեսների միջոցով ղեկավարվում էր մի ամբողջ տարածաշրջան։ Այս ընթացքում ընդհանուր առմամբ գումարվել է 10 համագումար՝ քննարկելով մի շարք կարևոր հարցեր։

22 июля 1918 года был созван первый съезд армян Арцаха, который провозгласил Арцах самостоятельной административной и политической единицей и сформировал правительство.
Через 2 дня, 24 июля 1918 года, была принята Декларация правительства, в которой излагались цели и задачи новообразованной государственной власти. В Декларации было подчеркнуто дружественное отношение к демократическим силам других народов и провозглашено право наций на самоопределение в качестве отправной точки деятельности правительства Арцаха. Для защиты населения от внешних угроз были созданы силы самообороны.
В повестке съезда были следующие 8 вопросов: отчеты межпартийного бюро и Совета комиссаров, продовольственное обеспечение, налоги, суды, внешняя политика, признание Карабаха неотъемлемой частью Араратской Республики, самооборона, выборы. Протоколы съезда сгорели в марте 1920 года во время резни армян в Шуши.
Тем не менее известно, что съезд объявил Арцах-Карабах независимой административно-политической единицей, избрал народное правительство из 7 человек, осуществляющее законодательные и исполнительные функции. Между прочим, это редкий прецедент в мировой истории, когда целый край в течение 2 лет возглавлялся посредством съездов. За этот период было созвано в общей сложности 10 съездов, обсуждавших самые разные важнейшие вопросы.

On July 22, 1918, the first congress of the Armenians of Artsakh was convened, which proclaimed Artsakh an independent administrative and political unit and formed a government.
Two days later, on July 24, 1918, the Declaration of the Government was adopted, which set out the goals and objectives of the newly formed state power. The Declaration emphasized the friendly attitude towards the democratic forces of other peoples and proclaimed the right of nations to self-determination as the starting point for the activities of the government of Artsakh. Self-defense forces were created to protect the population from external threats.
The agenda of the congress included the following 8 issues: reports of the inter-party bureau and the Council of Commissars, food security, taxes, courts, foreign policy, recognition of Karabakh as an integral part of the Ararat Republic, self-defense, elections. The protocols of the congress burned down in March 1920 during the massacre of Armenians in Shushi.
Nevertheless, it is known that the congress declared Artsakh-Karabakh an independent administrative-political unit, elected a people’s government of 7 people, which exercises legislative and executive functions. Incidentally, this is a rare precedent in world history, when an entire region was headed by means of congresses for 2 years. During this period, a total of 10 congresses were convened, discussing a variety of important issues.

Դիլիջան-Дилижан-Dilijan

Իսկ հայկական Դիլիջանում աշունը գեղեցկության առումով աշխարհում առաջին տեղն է զբաղեցնում-А осень в армянском Дилижане занимает первое место в мире по красоте-And autumn in Armenian Dilijan ranks first in the world in terms of beauty

Մարդկության պատմության մեջ գարեջրի առաջին նկարագրություն -Первое описание пива в истории человечества – The first description of beer in human history Anabasis

–

Մարդկության պատմության մեջ գարեջրի առաջին նկարագրություն -Первое описание пива в истории человечества – The first description of beer in human history Anabasis

Մարդկության պատմության մեջ գարեջրի առաջին նկարագրությունը
Անաբասիսը հին հույն հրամանատար և պատմաբան Քսենոփոնտի ցուցահանդեսն է՝ նվիրված մ.թ.ա. 5-րդ դարում տեղի ունեցած իրադարձություններին։ պ.մ. , երբ հույն վարձկանների 13000-րդ ջոկատը մասնակցեց Լիդիայի, Փռյուգիայի և Կապադովկիայի սատրապի (տիրակալի) սատրապ (տիրակալ) Պարսից թագավորների թագավոր Կյուրոս Մեծի կողմից իր ավագ եղբոր գահից տապալելու նպատակով սկսված միջանձնային պատերազմին։ , արքաների արքա Արտաշես II … Փորձելով մտնել Սինոպայի մոտ գտնվող հայկական նավահանգիստը (VI, I, 15, 17), Հելլինների ջոկատն անցնում է Հայաստանով (III, V, 17; IV, I, 3; IV, III. , 1, 3, IV, IV, 1, 4, IV, V, 34), որտեղ հանդիպում է հայկական հյուրասիրությանը։ Նկարագրելով նրանց կյանքը՝ Քսենոֆոնտը մարդկության պատմության մեջ առաջին անգամ նկարագրում է գարեջուրը՝ այն անվանելով գարու գինի։ Հայերը գարեջուր էին խմում եղեգի ծղոտներից պատրաստված հատուկ ծղոտների միջոցով։
Քսենոֆոնտը գրում է․ մտցնում էին մեջը, բայց առանց ծնկների, ով ուզում էր խմել, պետք է ձեռնափայտը բերանն ու գինին քաշեր։ Ջրի հետ չխառնված գինին շատ թունդ էր, բայց սովոր մարդկանց համար դա շատ էր։ հաճելի խմիչք» (Անաբասիս. ԳԻՐՔ IV. Գլուխ V.26-27):

Первое описание пива в истории человечества
Анабасис — выставка древнегреческого полководца и историка Ксенофонта, посвященная событиям, произошедшим в V веке до нашей эры. вечера. , когда 13-тысячный отряд греческих наемников принял участие в межличностной войне, затеянной сатрапом (правителем) Лидии, Фригии и Каппадокии Киром Великим, персидским царем царей, с целью свергнуть с престола своего старшего брата , Царь царей Артаксеркс II… Пытаясь попасть в армянскую гавань близ Синопы (VI, I, 15, 17), отряд эллинов проходит через Армению (III, V, 17; IV, I, 3; IV, III , 1, 3; IV, IV, 1, 4; IV, V, 34), где встречается с армянским гостеприимством. Описывая их жизнь, Ксенофонт впервые в истории человечества описывает пиво, называя его ячменным вином. Армяне пили пиво через специальные трубочки из тростниковой соломки.
Ксенофонт пишет: «Там (в домах армян) хранились также пшеница, ячмень, овощи и ячменное вино в воронках. На уровне краев сосудов в вине плавал ячмень и тростник больших и малых размеров, в него вставлялись, но без колен; кто хотел пить, должен был брать в рот трость и протягивать через нее вино.Вино, не смешанное с водой, было очень крепким, но для людей, привыкших к нему, приятное питье» (Анабасс. КНИГА IV. Глава V:26-27).

The first description of beer in human history Anabasis is an exhibition of the ancient Greek commander and historian Xenophont devoted to the events that occurred in the 5th century BC. p.m. , when the 13,000th squad of Greek mercenaries took part in the interpersonal war started by the satrap (ruler) of Lydia, Phrygia and Cappadocia, Cyrus the Great, the Persian King of Kings, in order to overthrow from the throne of his older brother, King of kings Artaxerxes II … Trying to get into the Armenian harbor near Sinopa (VI, I, 15, 17), the Hellin squad passes through Armenia (III, V, 17; IV, I, 3; IV, III, 1, 3; IV, IV, 1, 4; IV, V, 34), where it encounters Armenian hospitality. Describing their lives, Xenofont describes beer, for the first time in human history, calling it barley wine. Armenians drank beer through special straws made of cane straws.Xenofont writes: “There (in the homes of Armenians) were also stored wheat, barley, vegetables and barley wine in craters. In the level with the edges of the vessels, barley floated in the wine and cane, of large and small sizes, were inserted into it, but without knees; whoever wanted to drink, had to take the cane into his mouth and pull the wine through it. Wine not mixed with water was very strong, but for people who are used to it it was a very pleasant drink” (Anabassis. BOOK IV. Chapter V:26-27).

Հայ կանանց արծաթյա պայուսակ, Վան, 19-րդ դարի վերջ։ – Армянская женская серебряная сумка, Ван, конец 19 века. – Armenian Women’s Silver Bag, Van, late 19th century

Հայ կանանց արծաթյա պայուսակ, Վան, 19-րդ դարի վերջ։

Армянская женская серебряная сумка, Ван, конец 19 века. –

Armenian Women’s Silver Bag, Van, late 19th century.

Վասիլ I – Василий I – Basil I

7-11-րդ դարերից, բացի բազմաթիվ զորավարներից ու դիվանագետներից, հայերը տրամադրել են կայսերական երեք հզոր տոհմեր՝ Հերակլիացիները, Իսաուրացիները և Մակեդոնացիները։ Հերակլիոսը՝ Հերակլյան դինաստիայի հիմնադիրը (610-717 թթ.), Լևոն III-ը (իսավրացի), Իսաուրյան դինաստիայի հիմնադիրը (717-867 թթ.) և Բասիլի I (մակեդոնացին), Մակեդոնական դինաստիայի հիմնադիրը (867-1081 թթ.), բոլորը հայեր էին։
Նույնիսկ այս ժամանակաշրջանի յուրացնողները՝ Ռոմանոս I Լեկապենուսը (919-944), Նիկիֆոր Ֆոկասը (963-969) և Ջոն Ցիմիսկեսը (969-976), հայեր էին: Այսպես կոչված Մակեդոնիայի դինաստիան, որը նաև հայտնի է որպես Սուրի դինաստիա, քանի որ հիմնականում կայսրերի փոխարեն կառավարում էին գեներալները, իրականում հայկական էր: Բազիլ I-ը (մակեդոնացին), դինաստիայի հիմնադիրը, հայկական ընտանիքի ժառանգն էր, որի տունը գտնվում էր Մակեդոնիայում:
Բազիլի բազմաթիվ ձեռքբերումները գովաբանվել են երկու «ամենամշակված և գիտակ բոլոր կայսրերի» (Գրիգուարի) կողմից՝ նրա որդու և իրավահաջորդ Լեո VI-ի (Իմաստուն) և թոռ Կոնստանտին VII Պորֆիրոգենիտոսի կողմից՝ հայտնի կենսագրության մեջ։ Այստեղ կարդում ենք, որ Բազիլը հզոր մարդ էր, ով տաղանդ էր ընտելացնելու անկարգ ձիերը, և որ նա կարող էր իր ծագումը բերել հայոց առաջին մեծ թագավորական տոհմից՝ Արշակուններին կամ Արշակունիներին, ինչը կարող է բացատրել, թե ինչու կայսերական գահ բարձրանալիս Բազիլը որդեգրեց. Արշակունու զինանշանը, երկգլխանի արծիվը, որը հետագայում ընդունվեց ռուսական ցարերի և մի շարք այլ եվրոպական դինաստիաների կողմից։
Արա Բալիոզյան
Պատկեր՝ Վասիլ I (մակեդոնացի)

С 7 по 11 век, помимо многих военачальников и дипломатов, армяне дали три могущественные имперские династии: гераклиев, исавров и македонцев. Ираклий, основатель династии Гераклиев (610-717), Лев III (Исавр), основатель династии Исавров (717-867), и Василий I (Македонянин), основатель Македонской династии (867-1081), все были армянами.
Даже узурпаторы этого периода — Роман I Лакапин (919—944), Никифор Фока (963—969) и Иоанн Цимисхий (969—976) — были армянами. Так называемая Македонская династия, также известная как династия Меча, потому что в основном правили генералы, а не императоры, на самом деле была армянской. Василий I (Македонянин), основатель династии, был потомком армянской семьи, родиной которой была Македония.
Многие достижения Василия были воспеты двумя «самыми образованными и образованными из всех императоров» (Грегуар), его сыном и преемником Львом VI (Мудрым) и его внуком Константином VII Багрянородным в известной биографии. Мы читаем здесь, что Василий был человеком геркулесовой силы с талантом укрощать непослушных лошадей и что он мог проследить свое происхождение от первой великой армянской царской династии, Аршакидов или Аршакуни, что может объяснить, почему, взойдя на императорский престол, Василий принял эмблема Аршакуни, двуглавый орел, который позже был принят русскими царями и рядом других европейских династий.
Ара Балиозян
Изображение: Василий I (Македонянин)

From the 7th to the 11th century, in addition to many military leaders and diplomats, Armenians provided three powerful imperial dynasties: the Heraclians, the Isaurians, and the Macedonians. Heraclius, founder of the Heraclian dynasty (610-717), Leo III (the Isaurian), founder of the Isaurian dynasty (717-867), and Basil I (the Macedonian), founder of the Macedonian dynasty (867-1081), were all Armenians.Even the usurpers of this period—Romanus I Lecapenus (919-944), Nicephorus Phocas (963-969), and John Tzimisces (969-976)—were Armenians. The so-called Macedonian dynasty—also known as the Sword dynasty, because generals instead of emperors mostly ruled—was in point of fact Armenian. Basil I (the Macedonian), founder of the dynasty, was the descendent of an Armenian family whose home was in Macedonia.Basil’s many achievements have been praised by the two “most cultivated and learned of all Emperors” (Gregoire), his son and successor Leo VI (the Wise) and his grandson Constantine VII Porphyrogenitus, in a biography which is famous. We read here that Basil was a man of herculean strength with a talent for taming unruly horses and that he could trace his descent to the first great Armenian royal dynasty, the Arsacids or Arshakunis—which may explain why, upon ascending the imperial throne Basil adopted the Arshakuni emblem, the double-headed eagle that was later adopted by the Russian czars and a number of other European dynasties.Ara Baliozian

Image: Basil I (the Macedonian)